Er was eens......een verdrietig kindje.
En er was eens een onderwijzeres die in Breda woonde: Juf Bakker van de vijfde klas (zo heette dat toen nog).
Juf Bakker deed graag leuke dingen met de kinderen van haar klas.
Achter in haar tuin had ze zelfs een heuse circuspiste gebouwd. De kinderen mochten bij haar thuis komen om te oefenen voor een voorstelling.
Daarin speelden allemaal dieren mee die Juf Bakker zelf gemaakt had: een zebra, een koe, een giraffe, een ezel en zelfs een olifant!
Op een dag kwam Juf Bakker het verdrietige kindje tegen. Ze wilde graag dat het kindje weer vrolijk werd. Daarom verzon ze een plannetje:
ze nodigde het verdrietige kindje uit in haar tuin, zette haar tovenaarshoed op en sprak de magische woorden Sim Sala Bim.
En zie: plotseling kwamen de kinderen van de vijfde klas tevoorschijn en speelden een circusvoorstelling waar het kindje helemaal vrolijk van werd....
Toen Juf Bakker bijna met pensioen ging, ging ze op zoek naar andere mensen, die met haar spulletjes wilden doorgaan om kinderen blij te maken. Ze sprak erover met mevr. Philips-de Jongh. Het was voorjaar 1966, het jaar dat Philips het 75-jarig bestaan vierde.
In die tijd kende Eindhoven nog vele speeltuinverenigingen en op een algemene vergadering werden de spullen aangeboden. Wie in het kader van de Philipsfeesten kon optreden in de diverse speeltuinen mocht de spullen hebben. Tjeu Marechal van Speeltuinvereniging Prinsejagt durfde de uitdaging wel aan. En zo werd de magie van het circus alledaagse werkelijkheid voor Tjeu Marechal en zijn vrouw Suze, voor Cor en Leonie van Dijk, en voor Jan en Jet van Spelde.
De spullen van Juf Bakker werden, bij gebrek aan een centrale ruimte, verdeeld over diverse zolders in Prinsejagt. Voor het oefenen gingen de meubels in de huiskamers aan de kant.
Al die moeite was niet tevergeefs: in september presenteerde Kindercircus SimSalaBim haar eerste voorstellingen op diverse locaties in de stad. Soms waren er wel drie voorstellingen op een dag.
Een bus en een grote oplegger zorgden voor het vervoer van artiesten en circus, compleet met tent.
Met subsidie van de speeltuinvereniging is die tent, een eenmaster met een diameter van 14m, later overgenomen van de stichting Kika-kampen.
Een gouden beslissing, zoals elke keer blijkt als SimSalaBim een sfeervolle voorstelling speelt in haar eigen circustent.
Het bleef niet bij die voorstellingen in september. Het programma werd uitgebreid met acts als clowns, koorddansen acrobatiek, een evenwichtsact op de fiets..... De benodigde materialen werden eigenhandig gemaakt of ‘geritseld’ bij bedrijven in de regio. Circuskleding werd bedacht en in elkaar genaaid. Het noodkerkje van Prinsejagt stelde oefenruimte ter beschikking.
De vrijwilligers van het eerste uur hebben er vol enthousiasme vele uren ingestoken. Dat enthousiasme proef je nog als je de plakboeken van de fam. Marechal doorbladert vol foto’s uit de begintijd, zelfgemaakte toegangskaartjes, flyers en posters. In een vitrinekast staat zelfs nog een heuse miniatuur SimSalaBim circustrein te pronken!
De circusmuziek wordt allang niet meer via een pickup ten gehore gebracht. Huiskamers zijn niet meer nodig als oefenruimte: waar eens speeltuin Prinsejagt stond is VTA de Hoeksteen verrezen, die vanaf het begin van zijn bestaan oefenruimte biedt aan SimSalaBim.
Maar wat er ook veranderd is, de magie van het circus zal nooit verdwijnen. Als de circusmuziek klinkt en de voorstelling begint, tovert SimSalaBim een lach op alle kindergezichten!